Συγκίνησαν και ενθουσίασαν οι "Θύμησες της Ραβενής" . Του Γιάννη Στάθη

Θύμησες της Ραβενής

"...Και μένω με την ελπίδα πως, κάπου εκεί ψηλά, ίσως είναι οι πρόγονοί μας, και μας κρυφοχαμογελούν, που καταφέραμε εκείνο, που γίνεται εφικτό, όταν οι άνθρωποι ομονοούν και συνδράμουν".

Σε μία «ζεστή» και όμορφη εκδήλωση,  η Αδελφότητα Ραβενιωτών Θεσπρωτίαs  Ηπείρου  «Η Κοίμηση τηs Θεοτόκου» παρουσίασε την  Κυριακή 10 Απριλίου 2016 στην   κατάμεστη  και πάντα φιλόξενη αίθουσα της Ομοσπονδίας Μουργκάνας το φωτογραφικο λευκωμα   «Θύμησες της Ραβενής»  .  

Τον συντονισμό της εκδήλωσης είχε η κα Ελευθερία Φίλη . Οι ομιλητές ήταν οι  ,κος  Ευάγγελος Στάθης ,η κα Παναγιώτα Παπαδημητρίου, ο κος Ιωάννης Τζώρτζης και  Κα Βασιλική Τζαρέλλα. 

Κατά γενική ομολογία όλοι οι ομιλητές  μίλησαν για την Ραβενή με ιδιαίτερη  αγάπη , σεβασμό και ταπεινότητα  , καθήλωσαν  και εν τέλει απέσπασαν το θερμό χειροκρότημα των παρευρισκομένων.

Κατά την άποψη μας το φωτογραφικό  λεύκωμα  «Θύμησες της Ραβενής»  είναι ένα πραγματικό «έργο τέχνης και κόσμημα», μια αναδρομή στο χρόνο, την όλη επιμέλεια του οποίου είχε η κα Βασιλική Τζαρέλα. Οι περίπου 200 μεγάλου σχήματος σελίδες , του βιβλίου περιλαμβάνουν φωτογραφίες με ιστορικό και λαογραφικό ενδιαφέρον, πολλές πληροφορίες για την εξέλιξη του χωριού  στην πορεία του χρόνου, καθώς και πλήθος πανέμορφων φωτογραφιών από πρόσωπα που «σημάδεψαν» την  ιστορία  της  Ραβενής.

Έχοντας σαν δεδομένο ότι ο πολιτισμός και η ιστορία μας, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι για την καλλιέργεια, την προαγωγή των ανθρώπινων αξιών και σχέσεων κάθε κοινωνίας, διαχρονικά, για παρα πολλά χρόνια , η αδελφότητα Ραβενιωτών  Θεσπρωτίας διαδραματίζει ρόλο βασικού εργαλείου προς την κατεύθυνση αυτή.

Το φωτογραφικό λεύκωμα  «Θύμησες της Ραβενής»  είναι αποτέλεσμα της συστηματικής δουλειάς άξιων συνεργατών της Αδελφότητας   με «καλλιτεχνικές στοχεύσεις, για την προβολή της πολιτιστικής ταυτότητας και της ιστορίας της Ραβενής.

 Η έμπνευσή της δημιουργίας  δεν ήταν τωρινή. Η βασική και ολοκληρωμένη ιδεα ηταν της  Βασως Τζαρέλα, η οποία αφιέρωσε πολύ κόπο και χρόνο εδώ και  τέσσερα περίπου χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί το έργο. Στην μεγάλη αυτή προσπάθεια ειχε κοντά της  το ΔΣ της Αδελφότητας με μια μεγάλη ομάδα,  η οποία εργάσθηκε άοκνα προκειμένου να  συγκεντρωθούν οι φωτογραφίες , αλλα και να ταυτοποιηθούν τα πρόσωπα προκειμένου να ολοκληρωθεί το δύσκολο αυτό έργο.

Η συλλογή του  φωτογραφικού υλικού έγινε από την Ομάδα Ιστορικού και λαογραφικού αρχείου Ραβενήs, αποτελούμενη   από τους Νικόλαο Πάκο , Ευαγγελία Στάθη , Ευαγγελία  Σταμάτη, Βασιλική Τζαρέλα , Ελένη  Τzώρτzη και Παναγιώτη Τzώρτzη.

Το βιβλίο  προσφέρει απλόχερα μέσα από την  υψηλή ποιότητά του, αισθητική απόλαυση και πνευματική ανάταση. Ο αναγνώστης, καθώς θα  ξεφυλλίζει το λευκωμα , θα έχει την  δυνατότητα να ταξιδέψει πίσω στο χρόνο και  να «ξανασυναντήσει» δικούς  του ανθρώπους …

Πιστεύω ότι αυτό το βιβλίο είναι, για τη Ραβενή, η συλλογική μνήμη, με τους δικούς μας ανθρώπους.

Θα ήθελα συγχαρώ  όλους τους συντελεστές αυτής της εργασίας για τη Ραβενή και να τους ευχηθώ σύντομα και τον δευτερο τόμο!!

Θα ήθελα να κλείσω με δυο πρωταγωνιστές  της άριστης σε όλα εκδήλωσης : Τον Πρόεδρο της Αδελφότητας ,Φίλλιπο Πάκο , του οποίου η συγκίνηση ήταν έκδηλη σε όλη την διάρκεια της εκδήλωσης και  , ο οποίος  στα θερμά μου συγχαρητήρια απάντησε ότι «όταν κάνεις κατι με την καρδιά σου δεν υπάρχει περίπτωση να μην  πετύχει»  και στο μέλος του ΔΣ , Ευαγγελία Στάθη η οποία μου αποκάλυψε το μυστικό της επιτυχίας,  το οποίο δεν ήταν άλλο από τον τρόπο εργασίας ο οποίος  είναι : χαμόγελο ,αγάπη και ψυχή!!

Το φωτογραφικό λευκωμα  «θύμησεs τηs Ραβενήs 1900-1981» εκδόθηκε από την Αδελφότητα Ραβενιωτών Θεσπρωτίαs  Ηπείρου «Η Κοίμηση τηs Θεοτόκου» . Πληροφορίες για την απόκτηση του Λευκώματος , Ευαγγελία Στάθη  τηλ. 6973 987653

read more

Plataria . Sapore di mare e aroma di olivo. Gianni Stathis.

Plataria, verde e bellissima, promette ai suoi visitatori innumerevoli momenti di godimento. Acque di colore smeraldo , tramonti unici, spiagge dorate, baie magiche, versanti di colore verde argento pieni di olivi.

 Questa e Plataria, il villaggio cosmopolita che vi invita a scoprire le sue bellezze. Plataria e’ una destinazione turistica per tutti: giovani, coppie, famiglie, naturalisti. Sono molti quelli che visitano Plataria per anni e anni. Il posto ha una attrazione prepotente su di  loro alla quale non possono resistere.

Scegliete Plataria per le vostre vacanze e di sicuro rimarrete affascinati dalle sue bellezze.

IL PAESE

Plataria si localizza sul fondo della insenatura omonima , la quale si trova tra i porti di Igumenizza e Syvota, e che si distingue dalla insenatura di Igumenizza, dalla penisola di “Listrivia”. Al confine di sudovest si stende l’isolotto “Kseronisi” oppure “Ieronisi” il qualle termina al capo “Guruni”. L’apertura massima del golfo supera le due miglia nautiche mentre la distanza dal torrente e circa 3,5 miglia nautiche. Di fronte, si trova “Leykimi” di Corfu e poco piu a sud le isole di Paxi e Antipaxi. Al interno del golfo le profondita sono grandi, mentre la maggior parte delle coste  sono rocciose. Verso l’entroterra ‘e ai piedi delle montagne si distende il campo di Plataria, zona circa cinquemila ettari. La superficie territoriale di Plataria è di circa 13 chlm quadrati.

Secondo la bibliografia esistente, al posto di Plataria esisteva l’antica “Kalamini” o “Kalamonia” di Stefano Bizantio e secondo Ptolemeo “Almini”. La costruzione di questo posto inizio nel 1300 d. C. con la discesa dei nomadi dalle alture e i posti vicini, che proteggevano dai pirati. Nel 1730 era ormai una comunita Cristiana strutturata, la quale ha resistito alla violenta islamizzazione che era stata imposta a 13 vilaggi della provincia di Tesprotia, dal Veiz, di origine egiziana, che era stato installato dal’Impero Ottomano.

A proposito del nome “Plataria”, secondo testimonanzie piu vecchie e di ricercatori storici locali, ci sono due versioni: la prima dice che Plataria si e chiamata cosi per via della larghezza dell suo campo. La seconda probabile versione, dice che Plataria dovrebbe il suo nome all’esistenza di un grande platano.

La popolazione nel 1928 consisteva in 128 abitanti, nel 1950 in 318 e nel 1971 in 450, mentre nell’inventario del 2001 consisteva in 955 abitanti. Oggi supera i 1000 abitanti permanenti mentre di estate il numero aumenta di molto.

Plataria, in fatto di gestione, e’ stata la sede della provincia “Thiamida” di una volta, della regione di Tesprotia, nella qualle appartenevano anche i villaggi “Vrisi” e “Skepeto”. A lungo andare e stata la sede del comune di Sivota mentre nei giorni d’oggi appartiene al commune di Igumenitsa.

Durante gli anni 60 si e’ notato un grande movimento di emigrazione da Plataria verso Germania, Belgio e America, un fatto che a parte le molte conseguenze negative che ha creato, ha portato anche benefici economici e culturali nella zona.

Dopo il grande terremoto del 1980 che ha creato molti disastri materiali, la maggior parte degli abitanti di Plataria si e’ trasferita dalle alture montuose del villaggio verso la spiaggia, creando in questo modo un insediamento e un tracciato stradale moderno e costruzioni eleganti.

Oggi Plataria e’ un vilaggio molto pittoresco, con una marina invitante per imbarcazioni da diporto, spazi verdi e pubblici, spiagge organizate e aree attrezzate.

Lo sviluppo rapido del turismo e le necessita di hosting per I visitatori hanno portato alla creazione di molti noleggi moderni, alberghi, ristoranti e caffetterie che offrono momenti di rillassamento e serenita’ per chi sta alla ricerca di vacanze serene.

Grazie alla pulizia e organizzazione delle sue spiagge, e alle infrastrutture moderne, Plataria ottiene la preferenza nella scelta dei turisti greci ed europei.

Nella zona piu ampia, esistono molti bei posti e attrazioni che valgono di essere visitati. Plataria puo diventare il motivo anche per un percorso nei monumenti storici e naturali dell’Epiro.

Traduzione Sara Anastassiou.

read more

Αλέξης Αναστασίου , ασυμβίβαστος, πεισματάρης και υπερήφανος. Καλό ταξίδι Αλέξη…

Όσο και αν νομίζεις ότι  είσαι προετοιμασμένος να δεχθείς τον θάνατο, τελικά πάντα σε βρίσκει απροετοίμαστο. Ποτέ δεν φανταστήκα ότι υπήρχε περίπτωση να αποχαιρετήσω τον Αλέξη  στον τελευταίο προορισμό.

Ο θάνατος είναι μία από τις πιο δύσκολες πραγματικότητες που έχουμε να αντιμετωπίσουμε στην ζωή μας. Δυστυχώς είναι αναπόφευκτο πως κάποια στιγμή θα βρεθούμε στην δύσκολη θέση του να χάσουμε έναν δικό μας άνθρωπο.

Ο Αλέξης Αναστασίου ήταν πολύ περήφανος για την πατρίδα του. Και την αγάπησε με πάθος .

Η Ηπειρος , η Θεσπρωτία , η Ηγουμενίτσα , ήταν το σπίτι του.

Η Πέστιανη ήταν η μεγάλη οικογένειά του και η μεγάλη αγάπη του.

Ποτέ του δεν δίστασε μπροστά στις δύσκολες στιγμές της ζωής, και ας ήταν πολλές και πραγματικά μεγάλες οι δυσκολίες που συνάντησε.

Υπήρξε ασυμβίβαστος, δεν πρόδωσε ποτέ τις αρχές του, ακόμα και αν αυτό είχε μεγάλο προσωπικό κόστος για τον ίδιο.

Υπήρξε συνεπής, γιατί όταν πίστευε κάτι το υπερασπιζόταν με πείσμα και σθένος, χωρίς να διαπραγματεύεται τις ιδέες και τις αξίες του. Με περηφάνια και λεβεντιά.

Οι δημοσιογραφική του πένα  ήταν πάντα  ασυμβίβαστη και αιχμηρή  .  Οι εφημερίδες του ηταν μια φωνή δημοκρατίας  , ένα φιλελευθερο βήμα απόψεων αλλά ταυτόχρονα μια δημοσιογραφική δύναμη αυστηρού ελέγχου της εξουσίας.

Ποτέ δεν έκανε εκπτώσεις σε όσα πρέσβευε . Ηταν πάντα αυστηρός και αμείλικτος με τα φαινόμενα κατάχρησης της οποιασδήποτε εξουσίας.

Ηταν  ένας γενναίος  άντρας που υπηρετούσε σταθερές αξίες, ασυμβίβαστος, πεισματάρης και υπερήφανος.

Αυτός με πολύ λίγα λόγια , ήταν ο δικος μου φίλος ,  ο Αλέξης Αναστασίου…

 Αλέξη  σήμερα, ξέρω ότι δεν θέλεις να λυπούμαστε, ούτε να πενθούμε .

Τα παιδιά σου,  οι φίλοι σου, εγώ, που κοντά σου πήρα τόσες ευκαιρίες ,  θα νιώθουμε πάντοτε τυχεροί που υπήρξες   στη ζωή μας και ξέρουμε ότι νοερά θα υπάρχεις κοντά μας κάθε στιγμή.

Για μας η έλλειψή σου θα είναι αισθητή και οδυνηρή.

Σε αποχαιρετώ  με μια φράση του Καζαντζάκη στην εισαγωγή της “Ασκητικής” του, που σου άρεσε : “ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο και καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο, το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε ζωή»

Καλό σου ταξίδι, ακριβέ μου φίλε!

Γιάννης Στάθης 

read more