Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

The reformation and salvation of the Greek economy is not the responsibility of the EC, ECB and IMF “troika”, but the duty of Greeks.




An article by JOHN STATHIS.*



The reformation and salvation of the Greek economy is not the responsibility of the EC, ECB and IMF “troika”, but the duty of Greeks.

  




Our country is nowadays situated on perhaps the most critical turning point of its modern economic history as the failed political policies of the recent decades have literally led it to the brink of bankruptcy.

Greece is today a toy in the hands of its creditors and unfortunately enslaved under the stipulations placed upon it by the prevailing global economic centers.

The harsh truth is that in Greece the private economic sector has not gone bankrupt. The state is the one going bankrupt and in its futile attempt to save itself, it enforces unbearable taxes, “permanent temporary contributions”, reductions in salaries and pensions, essentially pushing the economy to a slow death.

Greece has drowned from the unreasonable, uncritical and exorbitant borrowing done by our politicians, whose one and only target was to buy off the citizens’ vote giving in return outrageous provisions and assigning them to various positions, not having society’s best interest at heart, but in order to ensure their own reelection and the vain enjoyment of the pleasures of power.

The unprecedented outburst of crime rates, public disgrace of politicians, explosion of unemployment, economic and social pauperization of a large percentage of the citizens, the uncontrollable immigration, permanent protests that paralyze the center of Athens, ever increasing “padlocks” on business doors as well as the downward spiral of fiscal numbers, are all clear indicators that things are not going well. The control of developments is completely lost. 

Unfortunately the political system has not realized the dead end towards which it is leading us. The apathetic and irresponsible posture, combined with its tragic inadequacy in dealing with developments, point to its complete lack of awareness of the consequences that await the country.

Let’s dwell more specifically on the fiscal sector, which is the actual heart of the problem of the Greek economy.

The policy followed, with the constant and ineffective increase of taxes as well as the utter failure to put an end to tax evasion, does not under any circumstances result in increasing the public revenue. Quite the contrary, it leads to the necrosis of the market and the collapse of public revenue.

The fiscal policy of the last two years exhausts itself trying to increase revenue using a mixture of threats and facilitations. Outrageous increases of tax rates, strict penalties combined with settlements and facilitations already have obvious negative results. The state budget has already fallen short of its targets , while the future projection of economic numbers and fiscal performance seems extremely alarming. The increase of tax rates does not mean corresponding increase in tax income. If someone combines the afore mentioned faulty policy with the utter disintegration of the tax collection mechanism, then the future appears nightmarish.  All measures, even the most suitable ones, when exaggerated bring opposing results to the ones expected.

Unfortunately the tool of tax politics in the hands of wizard’s apprentices has nowadays been transformed into a mechanism that robs law-abiding citizens of their fortune and incomes, with the sole purpose of sustaining gigantic counterproductive public structures and bureaucracies.

Our opinion is, always referring to modern international theory and practice, that taxing in order to be productive should be simple, just and low. Albeit, the exact opposite from what is happening today in our country, where taxing is complicated, unjust and,naturally,very high, resulting in the sad governmental performances.

The problem with the Greek economy is not just its income; not just the tax evasion; not just the black economy. In our view the most significant problems are state expenditures and extravagances. The state should enforce as little tax as possible, be it direct or indirect, and of course drastically reduce its expenditures.

In order to avoid bankruptcy and utter social failure, there is only one option…the one that will enforce dramatic cutbacks both to the size of the state and public expenditures – squandering. In order for this country to get on a development course, there has got to be a neat and effective state that functions and serves the taxed citizen.

Greece supports perhaps one of the biggest public sectors globally, while contrary to that, the standards of the services offered are tragic to nonexistent.

Generally, in our country, it needs to be made clear that the public sector was created to serve society in the most efficient and effective way. One could state that, apart from exceptions, the public sector in our country is probably a laid back and safe employer of privileged citizens with political connections.

Today, the Greek economy faces an amalgamation of high debt, large deficit and extremely low competitiveness. The combination of the aforementioned is to blame for the fact that our economy cannot borrow reasonably nor can it enter a course of development. The persistent, stable and systematic dealing with the factors mentioned above will enable the creation of the prerequisites needed to exit the deep recession.

Our country could achieve relatively high development rates under the circumstance that it would radically improve its competitiveness. Something that, unfortunately, does not seem as being achieved. The new economic model that Greece needs, means completely abandoning the excessive consumption and turning towards savings and investments. It means walking away from the logic of statism and turning to business initiative and competition. It means reinforcing the export orientation of the economy. Without a doubt, the paying off of the debt could be realized by exporting more than importing.

Bankruptcy and catastrophe could be avoided and the country could reenter a course of development, provided that significant economic reformations take place immediately and consistently. Nevertheless, no one should be under the delusion that we could shortly and painlessly return to the previous situation or even one that resembles it. Unfortunately we must forget, once and for all, the distorted model of development that has driven us to this crisis; Meaning the irrational and senseless consumption that has been based on the abundance of easy loans from the banking system. Unfortunately this was a model that satisfied the unreasonable consumerism of the present, at the expense of the future.

In order to achieve the reformations that will point the way in the right direction, major social consent is required, something that appears to be absent. One could also add that a large percentage of Greeks is deeply troubled about whether we will overcome the crisis and, most important, is unaware of the way all that is being enforced will contribute to reaching the goal. Patience and tolerance have probably run out.

The situation is extremely grave and there doesn’t seem to be an acknowledgement of the dead-end our country is being led to. Today the Greek public sector has collapsed. The public administration is paralyzed.

An urgent readjustment of policies and a radical change of mentality are required. The leadership of the country needs to move forward with sweeping changes on all levels. With daring and courage, with imagination and determination. There is a dire need to replace populism with new leaderships that will have vision, know-how, patience, orientation and most of all a plan, in order for Greece to re-obtain high rates of development, which will allow it to elude this murderous crisis.

And for all this there is significant support; The Greek people, who have realized the criticalness of the situation and have shown a unique attitude of responsibility. They know that they cannot expect much from the political system anymore, however they have proven to support the right initiatives and strategies. No matter where they come from. As long as they exist…


*John Stathis was born in 1969 in Ioannina .

He studied business administration in Athens , with postgraduate studies in the field of Banking Management and Marketing , by attending universities G.Washington University and Middlesex University respectively .
He is a graduate of the special departments , state administration and leadership as well as tax policy and administration of the School of Public Administration, John Kennedy School of Government , Harvard University , USA. He recently completed his studies at the department of organizational behavior and business analysis of the University of Stanford. He participated  in a number of domestic and international seminars and further training in the fields of Retail Banking , financial investment , human resource management etc.
He started his career in the Latsis group of companies in 1989 and in particular in the shipping company ARGONAFTIS and then switched to EUROMERCHANT  BANK (EUROBANK), where he remained for fifteen years , evolving to higher administrative and operational positions of responsibility in the area of ​​Retail Banking

He continued his career in EMPORIKI BANK (COMMERCIAL BANK OF GREECE) as sales manager .
Next stop was the Ministry of Economy and Finance , where he served as a senior executive with political responsibility in the field of taxation and customs mechanism . During his tenure he trained in issues of economic and organized crime at the US DEPARTMENT OF TREASURY, the IRS CRIMINAL INVESTIGATION and in customs and actions against trafficking and smuggling in the Italian financial police , GUARDIA di FINANZA.
To 2008 he returned to the private sector as a project manager of MARFIN INVESTMENT GROUP (MIG) having the responsibility  as  CEO of RADIO KORASIDIS . Today , John operates as a business consultant .

His writings are published in Greek newspapers and magazines , while his financial analysis , are presented in prestigious international publications in Greece and abroad .
He has traveled extensively to many countries in Europe and America and works as a consultant for market analysis for Greek and international companies operating in the field of trade in these areas .
He is currently Executive Vice President of the Greek Association of CFOs.

John Stathis has three sons and a daughter and lives in Athens .

read more

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013

GREEK ECONOMY IN THE MIDST OF INTERNATIONAL FINANCIAL CRISIS ARTICLE BY JOHN P . STATHIS





The poet says that the night does not succeed the night. Today a big pioneering part of the Greek society converges in certain basic admissions and choices. The Greek avant-garde should seek an economy that will be the foundation for the social and cultural progress. An economy supported in enterprising decisions that diffuse profits and economic results in all the layers of society. “ALEKOS PAPADOPOULOS The steps of Esternach. Greece after 2010.



          After 30 years of extreme economic liberalism, the fiasco of self-adjusting markets led the world economy on the verge of collapse. Aiming at the prevention of a new big recession, all hopes consigned in the state. Throughout the economic history, there has never been, in such extent and intensity, a monetary and budgetary intervention like the one we are experiencing now from the total of governments, so that the world economy is rescued from the worst nightmare of the last 80 years. 

One could easily and calmly realise that the collapse was averted, however, any economic recovery that may emerge, remains exceptionally precarious and fragile. The big structural problems which caused the crisis remain unsolved. Unfortunately, the unusual and unprecedented government intervention was not accompanied by essential interventions and reforms. Let us stand to certain remarkable lessons which, despite their undoubtedly high cost, will constitute reliable guides and guidelines for the future prosperity.

The markets cannot be self- adjusted.

 In conclusion, it could be argued that without the appropriate regulations and interventions by the state, the markets are led to exaggeration. The blind hunting of profit and the greed did not lead the society to a general prosperity.  Certainly, there was no help for the workers who were found unemployed, for the householders of real-estate who risk losing their fortunes, for the pensioners who face the future with uncertainty and of course, for the tax payers who paid hundreds of billions for the rescue of the commercial and investment banks. 
Indeed, with the argument that the rescue of banks could maintain the lending, thus the “blood donation of economy and trade, the medium tax payer was the one to support with his money the big financier organisms.  However, up to this day, the rescued banking system has not channelled fluidity in the market, always with the aim of the support of employment and the interception of unemployment. More and more prevails the opinion that political control over the financier system is required, so that the drain of credits in the real economy is ensured and not in the re-establishment of the cost of mistaken investment choices.

Confrontation of the crisis and Greek economy.

          As far as the Greek economy is concerned, everyone today recognizes that it is found in a serious crisis. The awareness of this undoubtedly very unpleasant reality also constitutes the basic condition for the mobilisation of all productive forces, aiming at the confrontation of this difficult situation and our exit from the crisis. Unfortunately, while the European and world economy recover, even if important dangers still remain, in our country the recession will be continued also in 2010 as well.  The international crisis brought to light the pre-existing big macroeconomic imbalances as well as the structural weaknesses of the Greek economy.  The Greek state is judged as an organism anorthologically and irrationally organised and overgrown. It is distinguished for the total waste of precious resources without offering to its citizens corresponding services. Moreover, the without precedent divergence of development of budgetary sizes during 2009 had a dramatic effect on the issue of reliability of the country.  This situation is reflected in the reactions of international markets which influenced the cost of lending of the state. The effort that is required for the emersion of the country out of the crisis is undoubtedly enormous. 
Structural reforms are required, with basic parameters the improvement of competitiveness and productivity, while one essential course of action is the creation of conditions for the final and definite cleansing of public finances.  Actions in the direction of the reduction of public expenses, the drastic restriction of cost of government mechanisms, the reduction of tax evasion but also the radical confrontation of insurance problem, would have positive impact for the re-establishment of reliability of our country and confidence in its potentials.

However, it has been proven that none of the above can be brought into effect without the change of mentality from all of us. In theory, there is the among all of us commonly accepted opinion for the essential reforms and the stabilisation of economy, as long as what everyone considers as his own or of his own interest is not offended. It is easy to discuss about national challenge, but without collectiveness as far as the commonly accepted goals are concerned, any effort strikes as hopeless.
         
Now, however, we do not have any other choice, we do not have any more time. 

No one is going to help us regulate our internal affairs. On the contrary, if we do not do it on our own, the consequences will be severe and painful not only for us but also for the next generations.



John Stathis is an economist. He served in the private and public banking industry as a high level official .


read more

Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

Απλοί και κατανοητοί νόμοι της φορολογίας

Το τηλεοπτικό κοινό του καναπέ,έτοιμο να "καταναλώσει" περισπούδαστες οικονομικές "αναλύσεις " απο "φωστήρες της οικονομικής σκέψης......


Το παρακάτω εκπληκτκο κειμενο με την απλοτητα του εξηγει τους οικονομικους νομους της φορολογιας.κατα τη γνωμη μου ειναι χρησιμο και για τους γνωστες αλλα και για τους μη. Δέκα συμμαθητές από το Γυμνάσιο ξαναβρέθηκαν μετά από τριάντα χρόνια και άρχισαν να κάνουν καθημερινή παρέα.

Με διαφορετική οικονομική κατάσταση ο καθένας τους, αποφάσισαν να βρίσκονται στο καφενείο, ουζερί "Το Τηνιακό" όπου έπιναν τις μπυρίτσες τους και έκαναν καθημερινό λογαριασμό 100€.

Οι δέκα φίλοι μας επίσης συμφώνησαν να πληρώνουν τον λογαριασμό με βάση την οικονομική κατάσταση του καθενός που όλοι θεώρησαν δίκαιο.

Έτσι πλήρωναν τον λογαριασμό ως κάτωθι (όπως περίπου πληρώνουμε τους φόρους μας):
1 Αρτέμιος, ταμείο ανεργίας €5.000 
2 Βασίλειος, ταμείο ανεργίας €5.000 
3 Γεώργιος, ταμείο ανεργίας €5.000 
4 Δημήτριος ΤαμείοΑνεργίας €5.000 
5 Ευστάθιος, part time υπάλληλος με εσόδημα 10.000 ευρώ, πλήρωνε 1 ευρώ στον κοινό λογαριασμό
6 Ζαφείρης, τεχνικόςΗ/Υ με εισόδημα 15.000 ευρώ, πλήρωνε 2 ευρώ στον κοινό λογαριασμό
7 Ηρόδοτος, δημόσιος υπάλληλος με εισόδημα 25.000 ευρώ, πλήρωνε 8 ευρώ στον κοινό λογαριασμό
8 Θεοφάνης, δικηγόρος με εισόδημα 40.000 ευρώ, πλήρωνε 12 ευρώ στον κοινό λογαριασμό
9 Ιγνάτιος, γιατρός με εισόδημα 70.000 ευρώ, πλήρωνε 22 ευρώ στον κοινό λογαριαμό
10 Κωνσταντίνος, επιχειρηματίας με εισόδημα 200.000 ευρώ, πλήρωνε 55 ευρώ στον κοινό λογαριασμό. 
ΣΥΝΟΛΟ: 100 ευρώ

Οι φίλοι μας, πλήρως ικανοποιημένοι με την συμφωνία, βρισκόταν καθημερινά για τις μπυρίτσες τους.
Ο καφετζής, ο Δήμος, που απέκτησε ξαφνικά δέκα νέους πελάτες από το πουθενά, σαν επιχειρηματικό μυαλό που ήταν, και για να μην τους χάσει από πελάτες, τους λέει ένα Σαββατόβραδο:

"Επειδή είσαστε οι καλύτεροι πελάτες μου, θα σας κάνω έκπτωση 20€ στον λογαριασμό σας! Έτσι από εδώ και στο εξής θα μου δίνετε 80€ για τις μπύρες σας αντί για 100€!". 

Ξαφνικά οι δέκα φίλοι μας απέκτησαν ένα πρόβλημα να λύσουν, τι ποσό θα πλήρωνε τώρα ο καθένας τους εάν συνέχιζαν να πληρώνουν τον λογαριασμό όπως πληρώνουμε τους φόρους μας;

Πως θα μοίραζαν την μείωση των 20 ευρώ μεταξύ τους; 

Ο Αρτέμιος είπε στους υπόλοιπους ότι λογικό θα ήταν οι τέσσερις πιο φτωχοί να συνεχίσουν να μην πληρώνουν τίποτε, και οι υπόλοιποι έξι να μοιραστούν την έκπτωση ισόποσα μεταξύ των. Δηλαδή ο καθένας από τους έξι να πληρώνει 3,33 ευρώ λιγότερα.

Αυτή η ιδέα απορρίφτηκε πάραυτα από τους υπόλοιπους!

Έτσι οι δέκα φίλοι μας ζήτησαν την βοήθεια του Δήμου του καφετζή που τους πρότεινε την παρακάτω λύση:
1 Αρτέμιος, εξακολούθησε να μην πληρώνει 
2 Βασίλειος, εξακολούθησε να μην πληρώνει 
3 Γεώργιος, εξακολούθησε να μην πληρώνει 
4 Δημήτριος, εξακολούθησε να μην πληρώνει
5 Ευστάθιος, πλήρωνε 1 ευρώ και τώρα δε θα πλήρωνε καθόλου
6 Ζαφείρης, πλήρωνε 2 ευρώ και τώρα θα πλήρωνε 1 ευρω, κέρδισε 1 ευρώ
7 Ηρόδοτος, πλήρωνε 8 ευρώ, τώρα θα πλήρωνε 5 ευρώ, κέρδισε 3 ευρώ
8 Θεοφάνης, πλήρωνε 12 ευρώ, τώρα θα πλήρωνε 8 ευρώ, κέρδισε 4 ευρώ
9 Ιγνάτιος, πλήρωνε 22 ευρώ, τώρα θα πλήρωνε 18 ευρώ, κέρδισε 4 ευρώ
10 Κωνσταντίνος, πλήρωνε 55 ευρώ, τώρα θα πλήρωνε 48 ευρώ, κέρδισε 7 ευρώ 
ΣΥΝΟΛΟ: 80 ευρώ

Και οι δέκα φίλοι μας είχαν κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένοι.
Οι τέσσερις πιο φτωχοί εξακολουθούν να πίνουν τις μπυρίτσες τους δωρεάν.
Ο πέμπτος της παρέας, ο Ευστάθιος δεν πληρώνει πλέον τίποτε.

Οι πέντε που θα συνεχίζουν να πληρώνουν τον λογαριασμό, τώρα πληρώνουν λιγότερα.

Όμως, όταν βρέθηκαν έξω από το καφενείο, άρχισαν να συγκρίνουν πόσο λιγότερο πλήρωνε ο καθένας και έτσι άρχισαν οι γκρίνιες... 

"Εγώ κέρδισα μόνο 1€ από την έκπτωση" είπε ο Ευστάθιος, ο πέμτπος της παρέας, "αλλά ο Κωνσταντίνος κέρδισε 7€". 

"Σωστά" είπε ο Ζαφείρης, ο έκτος της παρέας, "και εγώ κέρδισα 1€ αλλά είναι αδικία που ο Κωνσταντίνος κέρδισε 700% περισσότερα!". 

"Αυτό είναι αλήθεια" είπε ο Ηρόδοτος, ο έβδομος της παρέας, "«εγώ κέρδισα 3€ και αυτός 7€. Οι πιο πλούσιοι κερδίζουν τα πιο πολλά!". 

Ταυτόχρονα σχεδόν οι τέσσερις πρώτοι της παρέας (Αρτέμιος, Βασίλειος, Γεώργιος και Δημήτριος) ούρλιαζαν:

"Μισό λεπτό. Εμείς δεν κερδίσαμε απολύτως τίποτα. Το σύστημα εκμεταλλεύεται μονίμως τους φτωχούς!". 

Οι εννιά φίλοι, όλοι δυσαρεστημένοι με τον Κωνσταντίνο που κέρδισε τα πιο πολλά, το περικύκλωσαν έξω από το καφενείο, τον έκαναν τουλούμι στο ξύλο και το άφησαν αναίσθητο στο πεζοδρόμιο της Λεωφ. Αλεξάνδρας. Την επόμενη μέρα, την Κυριακή, όπως ήταν αναμενόμενο, ο δαρμένος της παρέας, ο Κωνσταντίνος, δεν εμφανίστηκε στο καφενείο. Οι υπόλοιποι εννιά έπιναν χαρούμενοι τις μπυρίτσες τους έχοντας ταυτόχρονα βγάλει και το άχτι τους με τον Κωνσταντίνο!

Η χαρά όμως τους κόπηκε απότομα όταν ήλθε η ώρα του λογαριασμού! Τότε ανακάλυψαν ότι τα χρήματα που είχαν όλοι μαζί πάνω τους ήταν μόλις 32 ευρώ...Ούτε τον μισό λογαριασμό δεν μπορούσαν να πληρώσουν γιατί τους έλειπαν τα 48€ του Κωνσταντίνου...

Λοιπόν, φίλοι και συνεργάτες, συγγενείς και συνάδελφοι, εργαζόμενοι και άνεργοι, συμφοιτητές και δημοσιογράφοι:

Έτσι ακριβώς δουλεύει το σύστημα πληρωμής των φόρων. Οι πιο πλούσιοι πληρώνουν τα πιο πολλά. Όταν όμως γίνεται μείωση φόρων, αυτοί που πλήρωναν τους υψηλότερους φόρους κερδίζουν τα πιο πολλά από την μείωση!

Εάν τους φορολογείς πάρα πολύ και τους επιτίθεσαι επειδή έχουν οικονομική ευχέρεια, μπορεί να μην ξαναεμφανιστούν ποτέ στο "καφενείο". 

Στη πραγματικότητα οι θαμώνες του καφενείου μπορεί να αρχίσουν να πίνουν μπύρες σε άλλα "καφενεία", εκτός της χώρας πιθανόν, όπου η ατμόσφαιρα είναι πολύ πιο φιλική και πιθανώς οι μπύρες να κοστίζουν λιγότερο!!!

Για όσους κατάλαβαν, δεν απαιτείται εξήγηση!

Για όσους ΔΕΝ κατάλαβαν, ΔΕΝ υπάρχει εξήγηση!

Γιάννης Στάθης 

Υ.Σ. Αυτό το άρθρο, είναι παράφραση ενός αγνώστου συγγραφέως κειμένου που υποτίθεται ότι το έγραψε ο David Kamerschen, Ph.D., Professor of Economics, University of Georgia. Ωστόσο ο φερόμενος συγγραφέας του κειμένου που κυκλοφορεί στο internet με τον τίτλο "Bar Stool Economics" διαψεύδει οτι είναι αυτός ο συγγραφέας. http://www.snopes.com/business/taxes/howtaxes.asp


read more

Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013

Ηγουμενίτσα 30 Νοεμβρίου 2013.



Ηγουμενίτσα 30 Νοεμβρίου 2013. Ειχα την τιμή να παραστώ σε γευμα με τιμώμενο πρόσωπο τον Θεσπρωτό ,Βύρωνα Πολύδωρα. Καταπληκτική εκδήλωση , μοναδικός ο Βύρωνας !! Θα εχουμε την ευκαιρία να σχολιάσουμε περισσότερα , σύντομα. Στην φωτό , στα αριστερά μου ο αδελφικός φίλος μου ,ναυτιλιακός πράκτορας ,Ακης Μπρέστας και στα δεξία ο Αντιπεριφερειάρχης Ηπείρου για θέματα υγείας , φαρμακοποιός, Νικόλας Κάτσιος.Συγχαρητήρια στους διοργανωτές!!!
read more

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

ΠΛΑΤΑΡΙΑ



ΠΛΑΤΑΡΙΑ


Kαταπράσινη και πανέμορφη η Πλατάρια, υπόσχεται στους επισκέπτες της αμέτρητες στιγμές απόλαυσης.
Σμαραγδένια νερά , μοναδικά ηλιοβασιλέματα, χρυσαφένιες αμμουδιές , μαγευτικοί όρμοι , ασημοπράσινες πλαγιές κατάφυτες με ελαιόδεντρα.
Αυτή είναι η Πλαταριά , το κοσμοπολίτικο χωρίο που σας προσκαλέι να ανακαλύψετε τις ομορφιές του
Η Πλαταριά είναι ένας τουριστικός προορισμός για όλους , νέους ζευγάρια , οικογένειες φυσιολάτρες .
Είναι πολλοί εκείνοι που επισκέπτονται την Πλαταριά επί σειρά ετών. Ο χώρος ασκεί πάνω τους μια ακατανίκητη έλξη στην οποία δεν μπορούν να αντισταθούν.
Επιλέξτε την Πλαταριά για τις διακοπές σας και είναι βέβαιο ότι θα μείνετε μαγεμένοι με τις ομορφιές της

Το χωριό.

Η Πλαταριά Βρίσκεται στο μυχό του ομώνυμου όρμου , ο οποίος γεωγραφικά τοποθετείται μεταξύ των λιμένων Ηγουμενίτσας και Συβότων και διαχωρίζεται από τον όρμο Ηγουμενίτσας, από την χερσόνησο Ληοτριβιά. Στο νοτιοδυτικό όριο του εκτείνεται η βραχονησίδα Ξερονήσι η Ιερονήσι η οποία καταλήγει στο ακρωτήρι Γουρούνι . Το μέγιστο άνοιγμα του κολπου ξεπερνάει τα δυο ναυτικά μίλια ενώ η απόσταση του από τον μυχό είναι περίπου 3,5 ν.μ. Απέναντι βρίσκεται η Λευκίμη της Κερκύρας και λίγο νοτιότερα, οι Παξοί και οι Αντίπαξοι. Στο εσωτερικό του κόλπου τα βάθη είναι μεγάλα , ενώ οι ακτές είναι σχεδόν στο σύνολο τους βραχώδεις.
Προς την ενδοχώρα και στους πρόποδες των βουνών εκτείνεται ο κάμπος της Πλαταριάς έκτασης περίπου πέντε χιλιάδων στρεμμάτων. Η εδαφική επιφάνεια της Πλαταριάς είναι περίπου 13 τετ.χλμ.

Σύμφωνα με την υπάρχουσα βιβλιογραφία, στη θέση της σημερινής Πλαταριάς προϋπήρξε η αρχαία Καλαμίνη ή Καλαμωνία του Στέφανου Βυζάντιου και κατά τον Πτολεμαίο η "Αλμίνη". Ο τόπος αυτός άρχισε να κατοικείται από το 1300 μ.Χ. με την κάθοδο νομάδων από τα γύρω υψώματα και από άλλες περιοχές, οι οποίες παρείχαν προστασία από τους πειρατές. Το 1730 ήταν πια συγκροτημένη χριστιανική κοινότητα, η οποία μάλιστα άντεξε στο βίαιο εξισλαμισμό, τον οποίο επέβαλε σε δεκατρία χωριά της Θεσπρωτίας ο εγκατεστημένος από την Πύλη Οθωμανικής Βείζ Πλαταριάς, Αιγύπτιος στην καταγωγή.

Οσον αφορά την ονομασία της Πλαταριάς και σύμφωνα με τις μαρτυρίες των παλαιοτέρων αλλά και τοπικών ιστορικών ερευνητών εμφανίζονται δύο εκδοχές: Η πρώτη εκδοχή είναι ότι η Πλαταριά ονομάστηκε έτσι λόγω του «πλάτους» του κάμπου. Η δεύτερη πιθανή εκδοχή είναι ότι η Πλαταριά οφείλει το όνομα της στην ύπαρξη ενός μεγάλου πλατάνου.

Ο πληθυσμός το 1928 ήταν 128 κάτοικοι. Το 1951 είχε 318 κάτοικους Το 1971, 450 ενώ στην απογραφή του 2001 αριθμούσε 955 κατοίκους . Σήμερα ξεπερνά τους 1.000 μόνιμους κάτοικους ενώ κατά τους θερινούς μήνες ο αριθμός αυξάνεται σημαντικά.

Η Πλαταρία διοικητικά υπήρξε έδρα κοινότητας της άλλοτε επαρχίας Θυάμιδος του νομού Θεσπρωτίας και περιελάμβανε και τα χωριά Βρύση και Σκεπετό . Στην πορεία υπήρξε η έδρα του Δήμου Συβότων ενώ σήμερα ανήκει ως δημοτικό διαμέρισμα στον Δήμο Ηγουμενίτσας.

Κατά την διάρκεια της δεκαετίας του ‘60 παρατηρήθηκε μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα από την Πλαταριά προς την Γερμανία ,το Βέλγιο και την Αμερική γεγονός το οποίο παρά τις πολλές αρνητικές επιπτώσεις του ωφέλησε οικονομικά και πολιτισμικά την περιοχή.
Μετά τον μεγάλο σεισμό του 1980 ο οποίος προκάλεσε σημαντικότατες υλικές ζημιές, οι περισσότεροι κάτοικοι της Πλαταριάς μετακινήθηκαν από τα «ορεινά» σημεία του χωριού και εγκαταστάθηκαν στην παραλία, δημιουργώντας έναν μοντέρνο οικισμό με σύγχρονη ρυμοτομία και καλαισθητες κατασκευές.

Σήμερα η Πλαταριά είναι ένα πολύ γραφικό χωριό, με μαρίνα υποδοχής σκαφών αναψυχής, , κοινόχρηστους χώρους και χώρους πρασίνου οργανωμένες παραλίες και άνετη στάθμευση.
Η ραγδαία τουριστική ανάπτυξη και οι ανάγκες για τη φιλοξενία των επισκεπτών , είχαν ως αποτέλεσμα την δημιουργία πολλών και σύγχρονων ενοικιαζόμενων δωματίων , ξενοδοχείων , εστιατορίων και καφέ που προσφέρουν χαλάρωση και ηρεμία γι αυτούς που αποζητούν ήσυχες διακοπές.

Oι οργανωμένες και πεντακάθαρες παραλίες της καθώς και οι σύγχρονες υποδομές την έχουν ανεβάσει στην προτίμηση των ελλήνων αλλά και ευρωπαίων τουριστών.

Στην ευρύτερη περιοχή, υπάρχουν πολλά όμορφα μέρη και αξιοθέατα που αξίζει να επισκεφθείτε. Η Πλαταριά μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο και για μια διαδρομή στα Ιστορικά και φυσικά μνημεία της Ηπείρου.

Γιάννης Στάθης

Βιβλιογραφία ,
www.platariotika.gr
Eγκυκλοπαίδεια ΗΛΙΟΥ
Εγκυκλοπαίδεια ΠΑΠΥΡΟΣ ΛΑΡΟΥΣ ΜΠΡΙΤΑΝΙΚΑ
Εκδόσεις Δομή , Νομός Θεσπρωτίας , Ήπειρος
Ήπειρος, πλήρης ταξιδιωτικός οδηγός Explorer
DK Eyewitness Travel, Greece Athens and the Mainland
National Geographic Traveler ΗΠΕΙΡΟΣ
Ιστορικοί Περίπατοι ανά τη Θεσπρωτία , Θεσνικη 1976 Σ. Μουσελιμη
Αρχαιότητες της Θεσπρωτίας , Ιωάννινα , Σ. Μουσελιμη
read more

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Οι εκκλησίες της Πλαταριάς


"για ποιόν χτυπάει η καμπάνα ;". Γιάννης Στάθης , Πάτερ Θεοχάρης

Γράφει ο Γιάννης Στάθης

Η ορθοδοξία είναι αναμφισβήτητα το στοιχείο το οποίο  εδώ και τόσα χρόνια έχει καταφέρει να κρατήσει σε συνοχή ολόκληρο το έθνος μας και να διατηρήσει τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμά μας.  Οι κάτοικοι της Πλαταριάς είναι βαθιά θρησκευόμενοι  άνθρωποι σε κάθε έκφραση της καθημερινής τους ζωής.  Την απόδειξη του ισχυρισμού αυτού την παρέχει το ίδιο το χωριό το οποίο είναι γεμάτο  από εκκλησίες χτισμένες από τους ίδιους τους χωριανούς. Οι μεγάλες γιορτές της ορθοδοξίας ,οι στενά συνδεδεμένες με την πίστη ,τιμώνται με ξεχωριστή μεγαλοπρέπεια και τα πατροπαράδοτα έθιμα διατηρούνται αλώβητα από το πέρασμα του χρόνου.
Η ενορία της Πλαταριάς ονομάζεται ενορία Παμμεγίστων Ταξιαρχών και αποτελείται από τρεις ναούς . Τον Καθεδρικό ναό των Αγίων Ταξιαρχών , Τον ιερό ναό του Αγίου Βασιλείου και τέλος τον ναό της Αγίας Παρασκευής.

Άγιοι Ταξιάρχες .

Ο ναός των Αγίων Ταξιαρχών βρίσκεται στο ορεινό τμήμα της Πλαταρίας και μέχρι την κάθοδο των χωριανών στην παραθαλάσσια περιοχή, αποτέλεσε την βασική εκκλησία , το κέντρο της θρησκευτικής και κοινωνικής ζωής για αιώνες.
Σύμφωνα με πληροφορίες της εφορίας αρχαιοτήτων Ιωαννίνων εκτιμάται ότι η Εκκλησία κατασκευάστηκε το 1600.  Έκτοτε δεν σταμάτησε να λειτουργεί ποτέ.  Το 1800 περίπου λεηλατήθηκε και κάηκε από τους Τούρκους .  Ανακαινίστηκε από τους χωριανούς και συνέχισε την λειτουργία της έως το 1979, όπου υπέστη σημαντικές δομικές ζημιές από το μεγάλο σεισμό.  Ανακαινίστηκε πλήρως το 2010 όπου και πήρε τη σημερινή τελική της μορφή.  Μέσα στην Εκκλησία σώζονται μοναδικές αγιογραφίες οι οποίες χρονολογούνται από το 1600.  Στον περίβολο του Ναού των Αγίων Ταξιαρχών βρίσκεται το παλιό νεκροταφείο του χωριού.


Ναός Αγίου Βασιλείου
Ο Άγιος Βασίλειος βρίσκεται στο κέντρο του χωριού . Είναι μια πανέμορφη εκκλησία χτισμένη με κόκκινη πέτρα . Είναι πλέον το κέντρο της θρησκευτικής ζωής της περιοχής.
Οι εργασίες για την κατασκευή του Ναού του Αγίου Βασιλείου ξεκίνησαν στις αρχές του 1960 και ολοκληρώθηκαν το 1964. Ο σημερινός ναός αντικατέστησε τον παλαιότερο ο οποίος βρισκόταν σχεδόν στο ίδιο σημείο και κατεδαφίστηκε με στόχο την ανέγερση του καινούριου.   Με δεδομένο ότι δεν υπήρχε δυνατότητα χρηματοδότησης εκείνη την εποχή η εκσκαφή των θεμελίων πραγματοποιήθηκε με προσωπική εργασία των Πλαταριωτών .  Κάθε οικογένεια έλαβε μέρος στις εργασίες με ένα άτομο αφιλοκερδώς.  Οι ημέρες εργασίας ορίζονταν ανάλογα με τα άτομα που είχε μετά από απόφαση του εκκλησιαστικού συμβουλίου.*    Σήμερα ο ναός του Αγίου Βασιλείου αποτελεί τον βασικό  Ναό της περιοχής λόγω της μετατόπισης του πληθυσμού στα πεδινά.  Ο Ναός ανακαινίστηκε προ πενταετίας .



Ναός Αγίας Παρασκευής.
Αριστερά του δρόμου προς Ηγουμενίτσα, και σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από την Πλαταριά, βρίσκεται το εξωκλήσι της Αγ. Παρασκευής. Κοντά στον σημερινό Ναό σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες στην υστεροβυζαντινή  εποχή (Ενετοκρατία) σε κοντινή θέση βρίσκονταν Μοναστήρι.  Σήμερα μπορεί κανείς με δυσκολία  να δει τα ερείπια της παλαιάς Εκκλησίας και ένας από τους  βασικούς στόχους της τοπικής Εκκλησίας είναι η ανάδειξή τους.
 Η σημερινή Εκκλησία κατασκευάστηκε από τον εργολάβο μηχανικό Χριστόφορο Παπαδόπουλο και λειτούργησε για πρώτη φορά στις 24/07/1966.  Ο Παπαδόπουλος είχε αναλάβει την διάνοιξη και κατασκευή του οδικού δικτύου της περιοχής.  Σε ένα δρομολόγιο με φορτηγό της εταιρίας του γεμάτο εργάτες το οποίο οδηγούσε ο ίδιος, συνέβη ατύχημα.  Πλησίον του σημείου που βρίσκεται σήμερα ο Ναός έχασε τον έλεγχο του οχήματος και έπεσε στον γκρεμό.  Σύμφωνα με μαρτυρία του ιδίου κατά την ώρα της πτώσης εμφανίστηκε μία γυναικεία μορφή η οποία του είπε «Μη φοβάσαι! Δεν θα πάθετε τίποτα! Έχεις εμένα μαζί σου».  Πράγματι, δεν έπαθε κανείς τίποτα και ο Παπαδόπουλος επισκέφθηκε την Πλαταριά ρωτώντας τι υπήρχε εκεί προσπαθώντας να δώσει μια εξήγηση σε αυτό που του συνέβη.  Ανακάλυψε ότι στο σημείο του ατυχήματος υπήρχαν τα ερείπια του αρχαίου Ναού της Αγίας Παρασκευής και προς τιμήν της προχώρησε στην κατασκευή της σημερινής Εκκλησίας.  Η Εκκλησία, το 2006 ανακαινίστηκε πλήρως και απέκτησε πλέον  και περιουσιακή υπόσταση.  Εκατοντάδες γάμοι και βαφτίσεις από Έλληνες και αλλοδαπούς ορθοδόξους τελούνται στον Ναό κάθε χρόνο.  Αποτελεί σημείο αναφοράς για την Πλαταριά.  Ο Εορτασμός της Αγίας Παρασκευής γίνεται στις 26 Ιουλίου κάθε χρόνο με την διεξαγωγή μεγάλου πανηγυριού στο κέντρο του χωριού. Τα παλαιότερα χρόνια το πανηγύρι γινόταν στον προαύλιο χώρο του ναού της Αγίας Παρασκευής.  Τα τελευταία χρόνια σε συνεργασία με τον εκπολιτιστικό σύλλογο , μεταφέρεται στα πλαίσια του εορτασμού η εικόνα της Αγίας Παρασκευής δια θαλάσσης με καΐκι, από την Εκκλησία στο λιμάνι του χωρίου  όπου ακολουθεί λιτανεία και οι τιμές που αρμόζουν στην Αγία.
Λόγω της πανέμορφης τοποθεσίας και της εύκολης πρόσβασης, αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς επισκέπτες.
Στην οδυνηρή ατή οικονομική κρίση, η ενορία της Πλαταριάς δεν έχει παραμείνει απαθής .  Το αντίθετο μάλιστα. Σήμερα επιτελεί πολύ σημαντικό κοινωνικό έργο πραγματοποιώντας συσσίτια και άλλες κοινωνικού χαρακτήρα δραστηριότητες.
Ο Ιερέας του χωριού σήμερα είναι ο Πάτερ, Θεοχάρης Νικολάου.  Γεννήθηκε στην Πλαταριά το 1965.  Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά, τον Νίκο και την Ευθαλία.  Υπήρξε για αρκετά χρόνια επιχειρηματίας στην Πλαταριά .  Αποφοίτησε από την Ιερατική σχολή Φλώρινας,  χειροτονήθηκε  Διάκος το 2001 και έγινε Ιερέας το 2002.   
Σαφώς και δεν θα μπορούσαν να καλυφθούν τέσσερις αιώνες συνολικής ιστορίας των εκκλησιών της Πλαταριάς μέσα σε λίγες λέξεις . Θα ήταν αδύνατο . Ωστόσο σε προσωπικό ταπεινό επίπεδο , έχοντας ζήσει αρκετές σημαντικές προσωπικές και οικογενειακές στιγμές , θεώρησα ότι πρέπει να κάνω αυτήν την προσπάθεια με όσες παραλείψεις και όσα λάθη μπορεί να κάνει κανείς όταν προσπαθεί να συμπυκνώσει ιστορία αιώνων..
Ευχαριστώ από βάθους καρδιάς τον εξαιρετικό φίλο ,Πάτερ Θεοχάρη για τον χρόνο αλλά και για την ευγένεια να με βοηθήσει σε αυτή την προσπάθεια. Και είναι φυσικά μόνον η αρχή.

*Επίσης θα ήθελα να αναφέρω και μια σημαντική πηγή ιστορικών πληροφοριών, το πληρέστατο βιβλίο του Χρήστου Ευαγγέλου με θέμα « Ιερείς που υπηρέτησαν στην ενορία Ταξιαρχών Γαβριήλ και Μιχαήλ Πλαταριάς» . Διαβάζοντας το , πραγματικά νιώθεις ότι ταξιδεύεις στην ιστορία της Πλαταριάς μας.
read more

Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2013

Οικονομική κρίση και Ελληνική οικονομία . Προτάσεις οικονομικής πολιτικής . Γράφει ο Γιάννης Στάθης *

Οικονομική κρίση και Ελληνική οικονομία . Προτάσεις  οικονομικής πολιτικής .
Γράφει ο Γιάννης Στάθης *


Η παγκόσμια οικονομική κρίση η οποία ξεκίνησε  το 2008 ,  κάθε άλλο παρά έχει λήξει και προφανώς  δεν έχουμε δει ακόμη  τα χειρότερα. Η κατάρρευση του πελατειακού κράτους και το σπάσιμο της ελληνικής φούσκας η οποία  μεγάλωνε με αλόγιστο δανεισμό, δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς να φτωχύνει απότομα η χώρα, όταν ξέσπασε η διεθνής κρίση. Η βίαιη εσωτερική υποτίμηση έγινε μοιραία και αναπόφευκτη. Το σημαντικότερο θέμα ήταν, αν η κατανομή του κόστους θα γινόταν με κοινωνική δικαιοσύνη και αναπτυξιακή προοπτική ή με την καταστροφή των εισοδημάτων ενός μέρους του λαού - κυρίως με τη μαζική ανεργία. Το πολιτικό σύστημα δεν τόλμησε να πει την αλήθεια. Και δυστυχώς άφησε τα πράγματα να εξελιχθούν με σκληρότητα σε βάρος των ασθενέστερων.
Οσον αφορά το διεθνές περιβάλλον ,δυστυχώς έχουν  ολοσχερώς αλλάξει  αυτά που κανείς θα ανέμενε από τις εκλεγμένες κυβερνήσεις και από τις μη εκλεγμένες κεντρικές τράπεζες. Οι κυβερνήσεις έχουν αποτύχει και εξακολουθούν να αποτυγχάνουν στο να ορίσουν και να εφαρμόσουν τη σωστή δημοσιονομική πολιτική. Οι κεντρικές τράπεζες επωμίζονται νέες ευθύνες σε μεγάλο βαθμό και όχι με ιδιαίτερη επιτυχία, επειδή οι κυβερνήσεις έχουν αποποιηθεί τις δικές τους.
Ωστόσο, οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις μάλλον δεν  προοιονοίζονται καλές. Ο οικονομικός κόσμος έχει  συνηθίσει να αντιλαμβάνετε τη νομισματική πολιτική ως τεχνικό θέμα και τη δημοσιονομική ως άκρως πολιτικό.
Στην Ελληνική πραγματικότητα, η νέα ,τρικομματική κυβέρνηση, είναι βέβαιο ότι θα προσπαθήσει να αποκαταστήσει τις διαπραγματευτικές σχέσεις με τους εταίρους μας, και θα δρομολογήσει, τις πρώτες αποφάσεις που υλοποιούν τις δεσμεύσεις αυτές. Ασφαλώς καταλυτική προϋπόθεση για την επιτυχία αυτών των νέων πολιτικών είναι η κατανόηση  η συναίνεση  και η στηριξη από ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία.


Κατά την αποψή μου, η κεντρική πολιτική αυτή, προκειμένου να είναι αποτελεσματική  θα πρέπει να επικεντρωθεί σε πεντε βασικούς  άξονες:

ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗ

 Η σταθεροποίηση πρέπει να επικεντρωθεί στον χρηματοπιστωτικο τομέα. Πυρήνας της προσπάθειας πρέπει να είναι η αποκατάσταση της βιωσιμότητας του χρηματοπιστωτικού τομέα ο οποίος είναι και ο πυρήνας της αναπτυξιακής δυναμικής μιας οικονομίας. Στο πλαίσιο αυτό επείγει η ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών, και η διασφάλιση της ρευστότητας του Τραπεζικού συστήματος έτσι ώστε να αποκατασταθεί μια στοιχειώδης χρηματοδότηση της παραγωγικής οικονομίας. Όμως η αναδιάρθρωση του χρέους η οποία  προέκυψε από την απόφαση της 26ης Οκτωβρίου, πρέπει να συνοδευτεί από μια αξιόπιστη πολιτική μείωσης του ελλείμματος και σύγκλισης προς τους στόχους που έχουν αναληφθεί από το Μνημόνιο. Εάν σε μια μεσοπρόθεσμη βάση διετίας δεν επιτευχθεί σύγκλιση προς τον επιθυμητό στόχο του ελλείμματος 3%, η δυνατότητα να καταστεί το ελληνικό χρέος βιώσιμο μετατρέπεται σε εφιάλτη.
Ο απώτερος στόχος της προσπάθειας για μείωση του ελλείμματος είναι ασφαλώς η δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων, μέσα από τα οποία και μόνο θα επιτευχθεί η αποτελεσματική εξυπηρέτηση του χρέους. Προς την κατεύθυνση αυτή κορυφαία είναι η σημασία της προσπάθειας για περιορισμό της φοροδιαφυγής. Η αποτελεσματικότητα στην περιστολή της φοροδιαφυγής θα μειώσει την καταφυγή σε φορολόγηση, φορέων της οικονομίας των οποίων η φοροδοτική ικανότητα έχει προ πολλού εξαντληθεί. Τα περιθώρια πραγματικής ποσοτικής απόδοσης κάθε σωρευτικής φορολόγησης είναι περιορισμένα και για το λόγο αυτό η επιπρόσθετη φορολόγηση των εισοδημάτων θα πρέπει να αποφευχθεί. Πρωταρχικός  καθίσταται ο στόχος της μείωσης μέσα στην επόμενη χρήση του ελλείμματος του στόχου στο 7%. Η επίτευξη αυτού του στόχου θα αλλάξει άμεσα και αποφασιστικά την διεθνή εικόνα που έχει η διεθνής οικονομική κοινότητα και οι εταίροι μας και θα τους ενθαρρύνει να προχωρήσουν σε περαιτέρω ανακουφιστικά μέτρα τα οποία  θα διευκολύνουν τη διαχείριση του χρέους. Επιπλέον θα αποδείξει κατηγορηματικά ότι η χώρα μας υπάρχει, λειτουργεί, είναι ζωντανή διότι πράγματι υπάρχει πολιτική και κοινωνική βούληση για να εξέλθει από την κρίση.
ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ  ΚΡΑΤΟΥΣ
Προτεραιότητα της νεας κυβέρνησης θα πρέπει να είναι ένα σχέδιο περιορισμού του Κράτους .Σημαντικοί  παράμετροι στην προσπάθεια αυτή πρέπει να είναι ο ακριβής προσδιορισμός του κόστους λειτουργίας  του στενού δημόσιου τομέα, καθώς και η βαθιά τομή στη λειτουργία κοστοβόρων υπουργείων ,  παράλληλα με εισηγήσεις αναδιοργάνωσης των τομέων που επιβαρύνουν συνολικά τον προϋπολογισμό του Κράτους.
Το μήνυμα το οποίο πρέπει να προκύψει από το Σχέδιο αυτό είναι ότι δεν θα χρειαστούν άλλοι φόροι για τη μείωση του ελλείμματος αλλά ότι ο συγκεκριμένος στόχος θα επιτευχθεί με την έμφαση στον περιορισμό του κόστους του Κράτους και της μεγιστοποίησης της αποδοτικότητας του.

ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Η ανταγωνιστικότητα αποτελεί τη βάση για την ουσιαστική εθνική ανάπτυξη και συνεπώς την οριστική λύση στο ζήτημα της επίλυσης του χρέους.
 Βασικοί πυλώνες του εγχειρήματος κατά την αποψή μας είναι:
Προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων με τον πλέον  αποτελεσματικό τρόπο. Είναι προφανές  ότι το εγχείρημα έχει καταστεί δυσχερέστατο λόγω της τεράστιας χρηματιστηριακής υποτίμησης η και συνεπώς προκύπτουν ευλόγως μεγάλα ζητήματα πολιτικής και ηθικής τάξεως στη δημόσια διαχείριση. Είναι όμως απαραίτητο να γίνουν προτάσεις ,σχετικά με τους προσφορότερους τρόπους ιδιωτικοποίησης του real estate και των άλλων κρατικών εταιρειών οι οποίες παρουσιάζουν σημαντικό εμπορικό ενδιαφέρον. Για το σκοπό αυτό πρέπει να ολοκληρωθούν στο συντομότερο δυνατό χρόνο 2 - 3 ιδιωτικοποιήσεις 'σημαίες', και να συνταχθεί ένα ξεχωριστό πρόγραμμα στρατηγικής ιδιωτικοποιήσεων για τον τομέα του real estate( ακίνητης περιουσίας) ο οποίος παρέχει αναμφισβήτητα  περισσότερες ευκαιρίες για δημιουργία  δημοσιονομικών εσόδων. Ο χρόνος και η αποτελεσματικότητα της υλοποίησης αποτελούν το κλειδί επιτυχίας στην όλη προσπάθεια. Να σημειώθεί πως νευραλγική σημασία για την οικονομία της χώρας είναι η εξασφάλιση πόρων από το κόστος του δημοσίου για την ενίσχυση της ιδιωτικής οικονομίας. Για κάθε μία θέση εργασίας που "σώζεται" στο δημόσιο χάνονται περίπου τρείς στον ιδιωτικό τομέα. Ουδείς όμως δείχνει να νοιάζεται για τον κόσμο που μένει άνεργος στον ιδιωτικό τομέα.
Ένα κρίσιμο θέμα για την μεταρύθμιση της ελληνικής οικονομίας είναι χωρίς αμφιβολία η απελευθέρωση των αγορών. Θα πρέπει να αναληφθούν ταχύτατα πρωτοβουλίες και να ορισθεί  το νομικό πλαίσιο προκειμένου να απελευθερωθούν το ταχύτερο μονοπωλιακές αγορές, να απελευθερωθεί η δυνατότητα αδειών λειτουργίας σε νέους οικονομικούς  παίκτες. Επίσης τεράστιες δυνατότητες ευεργετικών οικονομικών και όχι μόνο, αποτελεσμάτων εμπεριέχονται στην απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας (ιδιαίτερα στον τομέα της παραγωγής).
Η ολοκλήρωση του ανοίγματος των κλειστών επαγγελμάτων είναι επίσης ένα κορυφαίο ζήτημα για την βελτίωση του οικονομικού κλίματος . Τα κλειστά επαγγέλματα , νοθεύουν τον ανταγωνισμό και υπονομεύουν τη σοβαρότητα της προσπάθειας για την ανάπτυξη μιας υγιούς και ανταγωνιστικής  οικονομίας. Ωστόσο το ανοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων θα πρέπει να υλοποηθεί με οικονομικούς και κοινωνικούς όρους και σε καμμία περιπτωση με πολιτικά κριτήρια γιατι προφανως θα οδηγηθούμε στο ιδιο τερατώδες μόρφωμα του σήμερα.
Τόσο το Μνημόνιο και Μεσοπρόθεσμο όσο και ο τρόπος με τον οποίο επιχείρησε να το εφαρμόσει η προηγούμενη κυβέρνηση ήταν πλήρως λανθασμένος και φυσικά αποτυχημένος . Στηρίχθηκε αποκλειστικά  σε ισοπεδωτικές μειώσεις εισοδημάτων και συντριπτικές αυξήσεις της φορολογίας. Η πολιτική αυτή  είχε ως αποτέλεσμα την μεγιστοποίηση  της ύφεσης και την εξάλειψη οποιασδήποτε αναπτυξιακής προσδοκίας. Η κατάσταση αυτή είναι σαφές ότι δυσκολεύει περισσότερο την αποτελεσματικότητα των οποιοδήποτε δημοσιονομικών μέτρων.


ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Παράλληλα με τους παραπάνω  άξονες, πρέπει να αντιμετωπισθούν και θέματα τα οποία αφορούν όλο το φάσμα λειτουργίας του Ελληνικού Κράτους με έμφαση στο διοικητικό & τεχνολογικό εκσυγχρονισμό. Σε αυτή την περιοχή δράσης, ανήκει επίσης ο μετασχηματισμός του δημόσιου τομέα σε αποδοτικό κομμάτι παροχής ανταγωνιστικού κόστους υπηρεσιών,προς τον ιδιωτικό τομέα. Η επιτάχυνση μιας διαδικασίας, απορύθμισης (deregulation) θα βοηθήσει ώστε το κράτος να μετατραπεί σε ένα αποδοτικό μηχανισμό. Η επιθυμητή ανταποδοτικότητα στη λειτουργία του Κράτους θα επιδράσει και θα διαχυθεί  άμεσα στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας;. Η επιτάχυνση της απορύθμισης, στόχος της οποία πρέπει να είναι η άμεση άρση των αντικινήτρων που μέχρι σήμερα επικρατούν ώστε να απελευθερωθούν οι επιθυμητές δυνάμεις που θα οδηγήσουν στην επιδιωκόμενη ανάπτυξη.
Ο τρόπος αυτός προώθησης πολιτικών διευκολύνει την κυβέρνηση να απαγκιστρωθεί από την γενικότερη παλαιοσυντηρητική της εικόνα, να αφαιρέσει επιχειρήματα από την αντιπολίτευση που στηρίζεται σε συμβατικές ξεπερασμένες αριστερές λογικές και να δώσει όραμα σε ένα κόσμο που αισθάνεται παγιδευμένος σε μιά αδιέξοδη πολιτικο-οικονομική πορεία.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Μέσα στη συνολική γενναία προσπάθεια της εθνικής οικονομικής ανασυγκρότησης το κοινωνικό σκέλος δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Είναι απαραίτητο να αναπτύχθούν ποιοτικές παρεμβάσεις στη λειτουργία του Κράτους, οι οποίες θα αντισταθμίσουν την έλλειψη οικονομικών πόρων για όσο διάστημα αυτή θα διαρκεί η κρίση. Είναι απαραίτητο να αναβαθμιστεί η ποιότητα υπηρεσιών σε κάποιους βασικούς τομείς οι οποίοι αγγίζουν ευρύτατα την ελληνική κοινωνία, κατ' εξοχήν  Παιδεία και Υγεία, ώστε να αντισταθμιστεί με τον οικονομικότερο δυνατό τρόπο η περιορισμένη διαθεσιμότητα των πόρων. Η αποτελεσματική εξυπηρέτηση των προηγούμενων στόχων από την κυβέρνηση είναι σίγουρο ότι θα συμβάλλει στην επανάκτηση της αξιοπιστίας της Ελλάδας και στην δρομολόγηση της αναπτυξιακής διαδικασίας. Στην προσπάθεια αυτή πρέπει να επιστρατευθούν οι ικανότερες δυνάμεις που διαθέτει το ελληνικό έθνος και να επικρατήσει η αξιοκρατία στην επιλογή προσωπικού. Η Ελλάδα έχει σήμερα απωλέσει τρία  πολύτιμα χρόνια. Ο χρόνος ανάταξης της ελληνικής οικονομίας και εξόδου από τους κινδύνους που αντιμετώπιζε μέχρι χθες έχει επικίνδυνα  συρικνωθεί  .
Πρέπει άμεσα  να αλλάξει το μίγμα της πολιτικής και να γίνουν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις με ταχύτατους ρυθμούς. Ο πυρήνας της πολιτικής του οποίου καλείται να υλοποιήσει η Ελληνική κυβέρνηση , τώρα και στο μέλλον , πρέπει να είναι οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις,   οι οποίες  αντιμετωπίζουν   τις   δομικές   αδυναμίες  της ελληνικής οικονομίας,  ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα της και δημιουργούν τις βάσεις για μια ανάπτυξη που δεν θα στηρίζεται στο δανεισμό και την κατανάλωση, αλλά στην παραγωγή ποιοτικών και ανταγωνιστικών προϊόντων και υπηρεσιών. Η προσπάθεια αυτή η οποία βαρύνει σήμερα τη νέα κυβέρνηση πρέπει να στηριχθεί στη συσπείρωση των αρίστων  ώστε με τον τρόπο αυτό να υπάρχει μια συνολική, ποιοτική διαφοροποίηση στην κουλτούρα της ελληνικής κοινωνίας ώστε με τον τρόπο αυτό να υπάρξει ριζική αλλαγή στα κριτήρια των ποιοτικών επιλογών.

*Το παραπάνω κείμενο είναι απόσπασμα ομιλίας του Γιάννη Στάθη  σε ανώτατα στελέχη επιχειρήσεων. Ο Γιάννης Στάθης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων, Πρόεδρος της Hellas Investments Group LLC και αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Οικονομικών Διευθυντών.

Δημοσιευθηκε στην εφημεριδα Διαβούλευση και στον ηλεκτρονικό οικονομικό περιοδικό Bizhelp365.com 
read more

Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013

Τουρισμός : Δεν αρκεί ο ήλιος και η θάλασσα ... Η πιο σημαντική τουριστική επένδυση για την Ελλάδα είναι , εμείς οι ίδιοι οι έλληνες πολίτες να αγαπήσουμε και να σεβαστούμε την χώρα μας.

Τουρισμός : Δεν αρκεί ο ήλιος και η θάλασσα ... Η πιο σημαντική τουριστική επένδυση για την Ελλάδα είναι , εμείς οι ίδιοι οι έλληνες πολίτες να αγαπήσουμε και να σεβαστούμε την χώρα μας.

Γράφει ο Γιάννης Στάθης

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στον τύπο, η Ελλάδα φαίνεται να επιστρέφει στην κορυφή των επιλογών των τουριστών, οι οποίοι τον προηγούμενο χρόνο την είχαν αποφύγει λόγω του φόβου που προκαλούσε η αβεβαιότητα. Και παρά το γεγονός ότι η οικονομική κρίση συνεχίζει να μαστίζει την ελληνική κοινωνία, οι τουρίστες πλέον αισθάνονται ασφαλείς να επισκεφθούν τη χώρα μας. Με τον κίνδυνο της εξόδου από το ευρώ να έχει απομακρυνθεί αισθητά – αν όχι εντελώς – και με το φάκελλο «ασφάλεια» να αντιμετωπίζεται πλέον με επιτυχία, η Ελλάδα επανέρχεται ως μαγευτικός τουριστικός προορισμός, κερδίζοντας επισκέπτες που τα προηγούμενα χρόνια προτίμησαν – λόγω τιμών – την Ισπανία ή την Τουρκία.*
Ο τουρισμός αποτελεί τον κύριο πυλώνα ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, συνεισφέροντας αποφασιστικά στο ΑΕΠ και την αύξηση της απασχόλησης. Η επείγουσα υιοθέτηση ενός νέου παραγωγικού μοντέλου προσανατολισμένου σε μεγαλύτερη εξωστρέφεια, με στόχο την ενίσχυση της ανάπτυξης της χώρας, πρέπει να ρίχνει βαρύτητα στη συνιστώσα του τουρισμού.
Το νέο μοντέλο ανάπτυξης για τον τουρισμό πρέπει να λαμβάνει υπόψη και – κυρίως - να αναπτύσσει περισσότερο το συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας που είναι ο τουρισμός. Αυτό δεν μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο με την αξιοποίηση του ήλιου και της θάλασσας. Το μεγάλο πλεονέκτημα της Ελλάδας είναι ο συνδυασμός των μεγάλων εναλλαγών τοπίου- φυσικού και πολιτιστικού – με κυρίαρχες παντού τις ιστορικές παραδόσεις μας σε όλες τις περιόδους.
Στην εποχή μας όμως όπου ο ανταγωνισμός αυξάνεται αλματωδώς, ολοένα και περισσότερες χώρες προσπαθούν εισέρχονται στη διεθνή τουριστική αγορά προσπαθώντας να προσελκύσουν τουρίστες, με αποτέλεσμα να είναι απαραίτητη η ανάπτυξη όχι μόνο του κλασικού τουριστικού μοντέλου αλλά και νέων μορφών τουρισμού που θα κεφαλαιοποιούν τον συνδυασμό «ήλιος και θάλασσα» αλλά θα προσφέρουν και κάτι παραπάνω από αυτό. Αν στο προσφερόμενο τουριστικό προϊόν δεν προστεθούν ιδιαίτερα στοιχεία τότε θα είναι πολύ εύκολο η Ελλάδα να χάσει την πρωτοκαθεδρία που με πολύ κόπο φαίνεται να ξανααποκτά στη διεθνή τουριστική σκηνή. Η άνοδος του βιοτικού επιπέδου στις ασιατικές χώρες, σε συνδυασμό με τη μείωση του κόστους στις μεταφορές λόγω του ανταγωνισμού και της απελευθέρωσης των σχετικών υπηρεσιών.
Σε αυτό το πλαίσιο των διεθνών τάσεων για την προσφορά και ζήτηση των τουριστικών υπηρεσιών, θεωρούμε ότι είναι απαραίτητη η ποιοτική διαφοροποίηση του ελληνικού τουριστικού προϊόντος, με αξιοποίηση όλων των φυσικών και πολιτιστικών πλεονεκτημάτων της.
Αν αυτός ο στόχος επιτευχθεί, ο τουρισμός με τη σειρά του θα δώσει λύσεις σε μια σειρά προβλημάτων της εποχής μας, δημιουργώντας μεγάλες επενδυτικές ευκαιρίες και νέες θέσεις εργασίας, και άρα σημαντική αύξηση του ΑΕΠ και αποτελεσματική καταπολέμηση της ανεργίας.
Είναι προφανές ότι η επιτυχής και βιώσιμη ανάπτυξη ενός νέου ελληνικού τουριστικού προϊόντος συναρτάται με τη συνεχή εκπαίδευση και κατάρτιση όλων των εμπλεκόμενων στον τουριστικό κλάδο. Η παροχή εξειδικευμένων τουριστικών υπηρεσιών σε ειδικές κατηγορίες τουριστών, π.χ. τους τουρίστες της τρίτης ηλικίας, που είναι και οι εύρωστοι οικονομικά, μπορεί να αποτελέσει σημαντικό παράγοντα επιτυχίας στο παραπάνω μοντέλο.

Ευρύτερα η ανάπτυξη του τουρισμού απαιτεί σημαντικές αλλαγές στη λειτουργία του διοικητικού μηχανισμού αλλά και στη νοοτροπία των πολιτών. Είναι απαραίτητο να καταπολεμηθεί η λογική του εύκολου και γρήγορου πλουτισμού, της ήσσονος προσπάθειας και της ευκαιριακής απασχόλησης με τον τουρισμό. Μόνο έτσι θα αποτραπεί η περαιτέρω διάθεση ενός τουριστικού προϊόντος χαμηλής ποιότητας και με φθίνοντα έσοδα. Ταυτόχρονα, είναι σημαντική η διασφάλιση του περιβάλλοντος κατά την υλοποίηση τουριστικών υποδομών και επενδύσεων και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του ελληνικού τουρισμού. Η πιλοτική ανάπτυξη κλάδων όπως ο συνεδριακός και ο αθλητικός τουρισμός είναι μια ασφαλής λύση για βιώσιμη ανάπτυξη των περιφερειών.
Είναι επίσης σημαντική η προστασία και ανάδειξη των παραδοσιακών οικισμών, η διευκόλυνση της κρουαζιέρας και η προστασία των χώρων φυσικού κάλλους. Ταυτόχρονα είναι αναγκαία και η ενίσχυση των σύγχρονων υποδομών στις συγκοινωνίες, στις επικοινωνίες και στις υπηρεσίες υγείας και η ανάγκη ολοκλήρωσης του χωροταξικού σχεδιασμού για τον τουρισμό. Η συγχρηματοδότηση των έργων υποδομής με συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο για την επίτευξη του στόχου αυτού. Η Αθήνα και ο Πειραιάς ως κατά κύριο λόγο πύλη εισόδου των τουριστών πρέπει να λάβουν ιδιαίτερης προσοχής.
Συγκεφαλαιώνοντας τα παραπάνω, επιγραμματικά σημειώνουμε τα εξής:
Α) Ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να αναλάβει επιχειρηματικές πρωτοβουλίες που θα αξιοποιούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, θα σέβονται το περιβάλλον και την πολιτιστική κληρονομιά και θα ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα του προϊόντος, αφήνοντας πίσω κοντόφθαλμες πρακτικές που στηρίζονται αποκλειστικά στο βραχυπρόθεσμο κέρδος.
Β) Η πολιτεία -- κι αυτό περιλαμβάνει όχι μόνο την κεντρική διοίκηση αλλά και την τοπική αυτοδιοίκηση – πρέπει, πρώτον, να επιτύχει την άριστη κατανομή των περιορισμένων δημόσιων πόρων, έτσι ώστε να αναβαθμιστούν οι υποδομές που επηρεάζουν την ποιότητα του τουριστικού προϊόντος, και, δεύτερον, να συνεχίσει να βελτιώνει το "περιβάλλον" της επιχειρηματικής δραστηριότητας.**
Όπως είπαμε, η πλούσια πολιτιστική κληρονοµιά , οι ήπιες κλιµατολογικές συνθήκες και το φυσικό κάλλος της Ελλάδας έχουν ως αποτέλεσµα η χώρα να συγκαταλέγεται µεταξύ των σηµαντικότερων τουριστικών προορισµών παγκοσµίως. Η περαιτέρω ανάπτυξη του τουρισµού µπορεί να προσφέρει πολλαπλά οφέλη τα οποία διαχέονται σε ολόκληρη την οικονοµία, στηρίζοντας τις παραγωγικές της δοµές και την περιφερειακή ανάπτυξη ιδιαίτερα σε περιοχές της χώρας, όπως τις νησιωτικές, όπου οι αναπτυξιακές προοπτικές είναι µικρότερες. Το γεγονός αυτό υποδεικνύει την αναγκαιότητα διερεύνησης των διακλαδικών σχέσεων και της συνεισφοράς του τουριστικού τοµέα στην εγχώρια παραγωγική δραστηριότητα.
Αν επιδιώκουμε πολλαπλά οφέλη από τον τουρισμό, η εμπειρία του επισκέπτη από την έκθεσή του στην ελληνική καθημερινότητα θα πρέπει να είναι μόνο θετική.
H αξιοποίηση του συγκριτικού πλεονεκτήματος της χώρας μας , δηλαδή των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους για την παραγωγή ανταγωνιστικών προϊόντων και υπηρεσιών υψηλής ποιότητας και προστιθέμενης αξίας , αξιοποιώντας τις αλλαγές που συμβαίνουν στο παγκόσμιο στερέωμα αποτελεί μια βιώσιμη λύση , η οποία προαπαιτεί εισαγωγή καινοτομιών σε όλη την διαδικασία οργάνωσης και παραγωγής με ταυτόχρονη αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού.
Η πιο σημαντική τουριστική επένδυση για την Ελλάδα είναι , εμείς οι ίδιοι οι έλληνες πολίτες να αγαπήσουμε και να σεβαστούμε την χώρα μας.

* Καθημερινή της Κυριακής.
** Έκθεση Τράπεζας της Ελλάδος.

read more

«Καράβια άνευ ικανού εμψύχου υλικού, είναι μόλυβδος βαρύς βυθιζόμενος εντός ύδατος». Ναύαρχος Κουντουριώτης

Γράφει ο Γιάννης Στάθης


Πρόσφατα η χώρα μας , μέσω του πληρώματος της φρεγάτας ΚΑΝΑΡΗΣ (F 464 )του Πολεμικού Ναυτικού μας , πέτυχε μια σημαντική διάκριση . Και δεν είναι η πρώτη φορά που οι ένοπλες δυνάμεις μας επιτυγχάνουν διεθνείς διακρίσεις.

Σε συνεκπαίδευση που πραγματοποιήθηκε στις 29 Αυγούστου με τη φρεγάτα HMS Montrose (F-236) του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού (Royal Navy) το δικό μας πλοίο άφησε άριστες εντυπώσεις κυριαρχώντας ολοκληρωτικά σε κάθε επιχειρησιακό επίπεδο. .
Ο κυβερνήτης του Αγγλικού ετοιμοπόλεμου πολεμικού πλοίου ,εντυπωσιασμένος δήλωσε ¨ «Ήταν προνόμιο για εμάς, να συνεργαστούμε με τη Φ/Γ ΚΑΝΑΡΗΣ και να αποδειχθεί , κατηγορηματικά, ότι είμαστε σε θέση να επιχειρήσουμε σε προχωρημένο επίπεδο με το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, ειδικά καθώς η Ελλάδα αποτελεί ένα τόσο σημαντικό εταίρο του Ηνωμένου Βασίλειου. Προσβλέπω στην περαιτέρω συνεργασία μαζί τους στο μέλλον. "
Αντιπλοίαρχος James Parkin, Κυβερνήτης HMS Montrose

Με αφορμή την παραπάνω είδηση , η οποία φυσικά πέρασε στα ψηλά , μια και η προβολή ανούσιων δραστηριοτήτων του ανεπαρκούς πολιτικού προσωπικού ,έχει μάλλον καταστεί σημαντικότερη για κάποιους, θα ήθελα με πολύ μεγάλο σεβασμό να κάνω μια αναφορά στο προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων , το οποίο δοκιμάζεται και αυτό , όπως όλος ο λαός μας , από την φονική οικονομική κρίση.

Η εμπιστοσύνη των Ελλήνων στις ΄Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας είναι πολύ μεγάλη. Ο Ελληνικός λαός τις θαυμάζει, τις σέβεται και τις εμπιστεύεται.

Αποτελούν το φόβητρο κάθε ενδεχόμενου αντιπάλου, ο οποίος πολύ καλά γνωρίζει ότι θα πληρώσει ακριβά κάθε ένοπλη αναμέτρηση μαζί τους.

Οι ένοπλες δυνάμεις μας , δεν είναι ούτε τα σίδερα, ούτε τα όπλα και οι υπολογιστές. Είναι οι άνθρωποι, το έμψυχο δυναμικό , τα στελέχη και οι στρατευμένοι . Είναι ο ίδιος ο ελληνικός λαός, η αστείρευτη αυτή πηγή έμψυχων και ηθικών δυνάμεων.

«Καράβια άνευ ικανού εμψύχου υλικού, είναι μόλυβδος βαρύς βυθιζόμενος εντός ύδατος». Έλεγε ο Ναυαρχος Κουντουριώτης

Πιστά προσηλωμένες στις αρχές της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, με την οργάνωσή τους, την υψηλή ενσυνείδητη πειθαρχία του προσωπικού, την άρτια και επίπονη εκπαίδευσή και την ισχυρή συνοχή τους, αποτελούν ίσως την καλύτερα οργανωμένη κοινωνική ομάδα, με τεράστια επιρροή στην Ελληνική κοινωνία και γενικότερα στην κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας.

Είναι οι καθημερινοί ήρωες , οι οποίοι μας κάνουν υπερήφανους κάθε μέρα.
Άνθρωποι που τα κατορθώματα τους , δεν γίνονται ταινίες .

Καθημερινός ήρωας είναι ο στρατιώτης ο οποίος είναι σκοπός , στην απομακρυσμένη βραχονησίδα.

Ήρωας της διπλανής πόρτας, είναι ο χειριστής του μαχητικού που είναι σε ετοιμότητα στη Μοίρα Αναχαίτισης.

Ήρωας της καθημερινότητας είναι ο Έλληνας ναύτης που περιπολεί αδιάκοπα στο Αιγαίο.

Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις,, παρ όλες τις αντιξοότητες , συνεχίζουν υπερήφανα την πορεία της υπευθυνότητας.

Το Πολεμικό Ναυτικό είναι πάντα έτοιμο και παρά τις δυσκολίες κάνει πάντα αυτό που ξέρει να κάνει καλά : να κυριαρχεί στις θάλασσες !

Με ιδιαίτερη σεμνότητα υποβάλλω, τα θερμά μου συγχαρητήρια στον Αντιπλοίαρχο Π.Ν. Παναγιώτη Παπαγεωργίου κυβερνήτη της ΦΓ ΚΑΝΑΡΗΣ και το πλήρωμα του για τις εξαιρετικές τους επιδόσεις αλλά και γιατί μας έδωσαν έναν ακόμη λόγο να αισθανθούμε υπερήφανοι για το Πολεμικό Ναυτικό μας.

Στη φωτογραφία : Ανταλλαγή αναμνηστικών μεταξύ του Κυβερνήτη της Φ/Γ ΚΑΝΑΡΗΣ, Αντιπλοιάρχου Π. Παπαγεωργίου και του Ανθυποπλοιάρχου Chris Poulson.

Παρακάτω παραθέτω σχόλια του Αγγλικού και ελληνικού τύπου για την Ελληνική επιτυχία.


HMS Montrose εναντίον Φ/Γ ΚΑΝΑΡΗΣ

Τα στελέχη του Βρετανικού Ναυτικού εντυπωσιάστηκαν από την εξαιρετική απόδοση της φρεγάτας ΚΑΝΑΡΗΣ του Πολεμικού Ναυτικού.
Άριστες εντυπώσεις στους Βρετανούς άφησε η φρεγάτα KANAΡΗΣ (F-464) του Πολεμικού Ναυτικού σε συνεκπαίδευση που πραγματοποιήθηκε στις 29 Αυγούστου με τη φρεγάτα HMS Montrose (F-236) του Βασιλικού Ναυτικού (RN). Οι δύο φρεγάτες συνεκπαιδεύτηκαν σε hunter-killer scenario, εκτελώντας πλήθος γυμνασίων όπως μετάδοση σημάτων με όλους τους διαθέσιμους τρόπους, βολές πυροβόλων όπλων και ανίχνευση εχθρικού πλοίου με παθητικά μέσα εντοπισμού. Η διμερής άσκηση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της Cougar 2013 που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Μεσόγειο για την επίδειξη επιχειρησιακών δυνατοτήτων της Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης του Βρετανικού Ναυτικού. Η συνεκπαίδευση κορυφώθηκε με την εκτέλεση βολών στη βραχονησίδα ΚΑΡΑΒΙΑ με τη βοήθεια του οργανικού ελικόπτερο Lynx Mark 8, στο οποίο επέβαιναν μέλη της 148ης πυροβολαρχίας του 29ου Συντάγματος Commando Βασιλικού Πυροβολικού που είχαν ως αποστολή την καθοδήγηση/διόρθωση των πυρών. Η Φ/Γ ΚΑΝΑΡΗΣ εκτέλεσε πρώτη βολές με το πυροβόλο Oto Melara και ολοκλήρωσε το γυμνάσιο χωρίς λάθη, επιδεικνύοντας εξαιρετική ακρίβεια και ταχυβολία. Ακολούθησε η βρετανική φρεγάτα HMS Montrose που ολοκλήρωσε το γυμνάσιο με 60 βολές πυροβόλου Mk8 των 4.5 ιντσών, καταστρέφοντας όλους τους στόχους. Ο Ανθυποπλοίαρχος Chris Poulson που καθ΄όλη τη διάρκεια της συνεκπαίδευσης επέβαινε στην Φ/Γ ΚΑΝΑΡΗΣ και έτυχε άριστης φιλοξενίας από τους Έλληνες συναδέλφους του, δήλωσε εντυπωσιασμένος από τον επαγγελματισμό αλλά και τη συμπεριφορά όλων στο πλοίο. Είναι ενδιαφέρον να μαθαίνουμε τέτοιες ειδήσεις από τα Δελτία Τύπου ξένων ναυτικών δυνάμεων και όχι από τις δικές μας πηγές, οι οποίες το περνούν στα ψιλά γράμματα. Η προβολή των δραστηριοτήτων των υφυπουργών και υπουργών έχει μάλλον καταστεί σημαντικότερη για κάποιους.
“It has been a great experience to see Montrose operate with the Kanaris, I am especially impressed with the operation of the medium range gun.”
“I was made very welcome by our Greek allies, and was very impressed by the professionalism and attitude of everyone I met on board.
“It brought home to me how similarly our navies work and how much we have in common. It is an experience I will remember for a long time.”
Lieutenant Chris Poulson, SCO of HMS Montrose
“It has been a privilege to work with the HS Kanaris and to prove, unequivocally, that we are able to interoperate at an advanced level with the Hellenic Navy, especially as Greece is such an important partner to the UK. I look forward to further working with them in the future.”
Commander James Parkin, Commanding Officer HMS Montrose

Michalis Kostarakos @Kostarakos
Μπράβο σε Κυβερνήτη και πλήρωμα της Φ/Γ ΚΑΝΑΡΗΣ για την συνεκπαιδευση με τη HMS MONTROSE.Προβολή ισχύος και αποτροπή.

_http://strategyreports.wordpress.com/2013/09/05/hms-montrose-εναντίον-φγ-καναρησ/#more-48764

_http://www.royalnavy.mod.uk/News-and-Events/Latest-News/2013/August/29/130829-HMS-Montrose-Greek

read more